Drogowcy i mostowcy oddali do ruchu nowy odcinek drogi ekspresowej, która stanowi część międzynarodowej trasy Via Baltica. Dzięki odcinkowi Szczuczyn — Ełk wreszcie udało się uzyskać ekspresowe połączenie województwa podlaskiego i warmińsko-mazurskiego. Czego nauczyliśmy się realizując to ambitne zadanie?
Przypomnijmy, 13 września odbyła się konferencja z szefem resortu infrastruktury, ministrem Andrzejem Adamczykiem. Okazją tak ważnego spotkania było udostępnienie drugiego z trzech fragmentów Via Baltica w woj. warmińsko-mazurskim. To odcinek od końca obwodnicy Szczuczyna do węzła Ełk Południe o długości 23,3 km. Wartość kontraktu to w sumie 699 mln zł brutto, przy czym udział Unibep SA to trzydzieści procent, czyli około 210 mln zł brutto.
Zgodnie z kontraktem zbudowaliśmy drogę ekspresową o przekroju dwujezdniowym wraz z drogami serwisowymi. Wykonaliśmy remont wybranych dróg lokalnych oraz wybudowaliśmy urządzenia ochrony środowiska. W ramach zrealizowaliśmy 19 obiektów inżynierskich oraz dwa węzły: Guty w gminie Szczuczyn, Ełk Południe w gminie Ełk w pobliżu miejscowości Nowa Wieś Ełcka.
Inne perspektywy, różne wyzwania
Na wyzwania związane inwestycję S61 możemy spojrzeć z dwóch perspektyw – od strony budowy drogi oraz budowy obiektów inżynieryjnych. Dla drogowców największym wyzwaniem było wbudowanie 700 tys m3 gruntu z wykopu w nasyp, z czego ok. 250 tys m3 stanowiła glina, którą trzeba było stabilizować spoiwami hydraulicznymi. Cały proces musiał przebiegać tak, aby stabilizacje wykonywać w odpowiednich warunkach atmosferycznych, by nie były konieczne powtórne stabilizacje warstw. Żeby zoptymalizować koszty przerzutów urobku i dowóz materiałów na budowę, należało wcześniej wykonać ok. 10 km dróg serwisowych, wszystko w nowym śladzie, w miejsca, do których wcześniej dojeżdżały jedynie cięgniki rolnicze. Jednocześnie rozpoczęliśmy prace na dwóch głównych frontach robót na początku i końcu naszego odcinka, z założeniem, że front robót będzie się posuwał do środka odcinka.
Największym wyzwaniem mostowców była praca w warunkach przerwanych łańcuchów dostaw, braku materiałów na rynku, braku siły roboczej. Praca w takich warunkach to ciągłe rozwiązywanie problemów, z bardzo ograniczonymi możliwościami planowania robót „do przodu”. Czego nauczyła nas realizacja S61? – Wytrwałości – skwitował jednym słowem Łukasz Klempert, kierownik kontraktu Budrex.
Współpraca ponad wszystko
Pytając kierownictwo budów o to co ich pozytywnie zaskoczyło w trakcie realizacji pracy przy S61, drogowcy i mostowcy stwierdzili jednym głosem - współpraca, wspólne dążenie do celu i nieustępliwość całego zespołu, pomimo ogromnych trudności i niejednokrotnie rozbieżnych zdań, co do poszczególnych zagadnień. Do pozytywów zaliczyć należy współpracę z podwykonawcami.
- W mojej ocenie, budowy takiej jak ta, nie zrealizujesz kierując się jedynie własnym interesem. Należy uwzględniać potrzeby dostawców, podwykonawców i ich pracowników. Proces budowy pokazał że optymalizacja i wspólne planowanie uwzględniające oczekiwania innych działających na rzecz Unibepu pozwolił na zwiększenie efektywności pracy, dotrzymanie terminów i celów postawionych budowie przez Dyrekcję Oddziału. Myślę, że podwykonawcy, którzy razem z nami realizowali S61 mają podobne odczucia – podsumował Marek Golecki, kierownik kontraktu Oddziału Infrastruktury.
